Kościół Chrześcijański Pojednanie

10 cech dobrego kościoła: właściwe głoszenie Słowa

Co Twoim zdaniem powinno charakteryzować zdrowy Biblijny kościół?

Niektórzy twierdzą, że kościół powinien mieć dobrą atmosferę i być przyjazny ludziom. Inni, że musi być nakierowany na realizowanie jasno określonej wizji. Jeszcze inni, że kościół musi mieć dobrą lokalizację. Niektórzy natomiast za dobry wyznacznik jakości kościoła uznają także smaczną kawę i poruszającą muzykę.

Czy jednak podczas wyboru kościoła powinniśmy kierować się osobistymi kryteriami, czy może czymś innym? Czym jest ekspozycyjne wykładanie Słowa i dlaczego jest ono ważne? Dlaczego w ogóle kwestia wyboru dobrego kościoła jest tak istotna?

Jezus NIEmalusieńki

Co Ewangelia Jana mówi nam o Chrystusie? Każda z Ewangelii kładzie nacisk na inny aspekt służby Jezusa:

- Mateusz na to, że był obiecanym Żydom Mesjaszem

- Marek na to, że się uniżył i został sługą

- Łukasz wskazuje na jego człowieczeństwo

- Jan natomiast kładzie nacisk na boskość Jezusa

Gdzie Mateusz sięga rodowodem do Abrahama, Marek w ogóle pomija rodowód, bo kogo interesuje pochodzenie sługi, a Łukasz cofa się do pierwszego człowieka Adama, Jan sięga aż Stworzenia Świata. Robi to, aby przybliżyć nam wielkość Chrystusa. Już w pierwszym rozdziale wskazuje na Jego boskość, łaskę oraz fakt, że jest światłością.

Jeżeli chcesz się dowiedzieć więcej na temat boskości Chrystusa, koniecznie wysłuchaj całego kazania Tomasza Krążka z Ewangelii Jana 1:1-18.

Diakoni

Co by się stało z kościołem, gdybyśmy nie mogli uczyć się w nim z Bożego Słowa? Dlaczego jednak wymagania te, postawione przed ludźmi odpowiedzialnymi za usługiwanie przy stołach, były tak wysokie? Co tak naprawdę oznacza dawanie dobrego świadectwa i pełnia Ducha? Jak rozsądzić, czy dziś Bóg powołuje kogoś do służby diakona lub diakonisy? Jaki wpływ na kościół może mieć powołanie diakonów?

Jeżeli jesteś ciekaw odpowiedzi na te pytania, zachęcamy do obejrzenia całego kazania wygłoszonego przez Kyle'a Ricedorffa na podstawie rozdziału szóstego Dziejów Apostolskich!

A co z tymi, którzy nie słyszeli?

Wiele osób zadaje sobie pytanie jak znaleźć stabilizację w niepewnym świecie, uporządkować swoje życie i pojednać się z Władcą wszechświata? Jako chrześcijanie wiemy, że to Ewangelia wzywa do upamiętania i oferuje oczyszczenie z grzechu w Jezusie Chrystusie wszystkim, którzy wyznali swój grzech i odwrócili się od niego.

Czy zatem jest nadzieja dla tych, którzy nie słyszeli Ewangelii? Czy naprawdę są nieświadomi grzechu i istnienia Boga? Czy dobre uczynki mogą być jedyną podstawą zbawienia? I czy Pismo, mówiąc, że wiara bez uczynków jest martwa przeczy samo sobie?

Naśladuj swoich przywódców

Czy dobra znajomość teologii jest jedynym kryterium oceny nauczających w kościele? Czy pastor może być teoretykiem, który głosi miłość bliźniego, ale nie uczestniczy w życiu członków kościoła? Czy jest wzorem do naśladowania, a jego życie jest spójne, z tym czego naucza? Czy ważne jest dla nas czerpanie z przykładu pobożnego życia starszych naszych kościołów?

Ew. Marka: Kiedy choroba jest lepsza niż zdrowie

Ewangelia Marka 2:13-17 po raz kolejny ukazuje prawdę o ziemskiej misji Jezusa, w której centrum stało głoszenie ewangelii Królestwa Bożego. Misja ta była priorytetem późniejszej służby apostołów i powinna nim pozostać w służbie dzisiejszego Kościoła, ponieważ poznanie prawdy wciąż jest największą potrzebą człowieka.

Jezus celuje w serca i życia indywidualnych ludzi, koncentruje się na wierności, a nie efektach służby. We współczesnym świecie, który mierzy wszystko miarą skuteczności i efektowności, niezwykle łatwo o przeniesienie tych standardów na wymiar duchowy.

Często oceniamy kościoły na podstawie rozpoznawalności i liczebności, zapominając, że kluczową kwestią jest wierność Bogu. W kościele powinniśmy wiernie służyć sobie nawzajem w ofiarnej miłości, wspierając jedni drugich - nie na pokaz, ale dla Bożej chwały.

Opisane w Ew. Marka 2:13-17 powołanie Lewiego wydaje się skandalicznym wręcz objawem Bożej  łaski. On, grzesznik, poborca podatkowy, czerpiący zyski z ludzkiej krzywdy, współpracownik okupanta, wyjęty spod żydowskiego prawa i odrzucony przez społeczeństwo – czy wydaje nam się godnym zasiadania przy stole ze Zbawicielem świata? Jednak czy w zderzeniu z tym wydarzeniem sami nie okazujemy się podobni faryzeuszom? Myślący o sobie jak o lepszych, mniej grzesznych, bardziej uduchowionych?

Czy dostrzegamy nieodpartą moc niezasłużonej Bożej łaski, która w cudowny sposób wyrwała nas z dotychczasowego życia i odmieniła nas? Czy uwidacznia się ona w naszej służbie, relacjach, postrzeganiu świata? Czy nasze życie i postawa są odzwierciedleniem nadziei, którą Jezus okazał grzesznikowi?

Po rozbudowaną odpowiedź na te pytania zachęcamy do wysłuchania kazania pastora Tomasza Krążka w całości. 

Sędzia na ławie oskarżonych

Chrześcijanie często w odpowiedzi na zwrócenie im na coś uwagi, oburzają się, twierdząc, że przecież Jezus mówił, aby nie osądzać. O jakie osądzanie jednak chodziło Jezusowi?  Słowo osądzanie może w Biblii oznaczać posiadanie zdania na jakiś temat, wydawanie opinii czy też sądów dotyczących jakichś kwestii.

Może także oznaczać rzeczywistą ocenę sytuacji, dostrzeżenie grzechu i napominanie swojego brata w Chrystusie z miłością, mając w sercu nadzieje, że ten się odwróci od grzechu i uniknie konsekwencji.  Jednak osądzanie czasem oznacza również potępienie kogoś i wydawanie na niego wyroku.

Jakie więc sądzenie jest dobre i o którym osądzaniu mówi fragment z Mateusza 7:1-5?

Skoro Bóg każe nam używać własnego rozumu i logicznie osądzać różne okoliczności, Jezusowi z pewnością nie chodziło o osądzanie w rozumieniu wydawania opinii na jakiś temat. Jeżeli mamy również napominać grzesznych, z miłością i pokorą prosząc brata czy siostrę o opamiętanie, Bóg na pewno nie zabrania czegoś, co sam nakazuje.  Natomiast trzeci rodzaj osądzania, wynikający z pychy jest tym, któremu Bóg się sprzeciwia. Jak go jednak rozpoznać?

Przede wszystkim trzeba zbadać własne motywy osądzania drugiej osoby. Jeżeli ma ono sprawić, że będziemy budować własną samoocenę i poczujemy się lepsi od innych, to nie będzie to pobożne napominanie.

Po drugie, osądzanie zakazywane przez Boga charakteryzuje się powierzchownością. Jeżeli nie zależy nam na drugiej osobie, nie będziemy chcieli poświęcić czasu na zbadanie sytuacji. Ocenianie po pozorach oraz pochopne osądzanie z pewnością nie podoba się Bogu.

Po trzecie, grzeszne osądzanie często wiąże się z hipokryzją. Jeżeli wydajemy osąd na kogoś innego, jednocześnie tkwiąc w tym samym grzechu, to stajemy się obłudnikami, których często publicznie ganił sam Jezus.

Dlaczego jednak nie powinniśmy osądzać? Jeśli jesteś ciekaw odpowiedzi na to pytanie, koniecznie wysłuchaj całości kazania Przemka Piłatowicza na podstawie Ewangelii Mateusza 7:1-5!

W jaki sposób Jezus buduje swój Kościół?

Dzieje Apostolskie można opisać jako tom drugi misji Jezusa – tom pierwszy to Ewangelia Łukasza, która przedstawia życie, śmierć, zmartwychwstanie oraz wniebowstąpienie Jezusa, Syna Bożego. W drugim tomie Łukasz opisuje nam natomiast, w jaki sposób misja Chrystusa była realizowana dalej – jak dobra nowina o tym, że Jezus oddał swoje życie za grzeszników powinna być przekazywana, by budować kościoły, czynić uczniami innych ludzi, a w końcu dotrzeć do wszystkich krańców świata.

Jeśli chcesz dowiedzieć się, w jaki sposób Jezus buduje swój Kościół, a także w jaki sposób Ty sam możesz stać się częścią misji Chrystusa, koniecznie wysłuchaj gościnnego kazania Kościoła Chrześcijańskiego Pojednanie, w którym pastor kościoła Christ Church Deeside, Peter Slomski, wykłada, jak Kościół budowany jest Duchem Świętym, rośnie w oparciu o Ewangelię oraz rozrasta się przez miłość Chrystusa.

Ew. Marka: Nasza największa potrzeba i ten, który ją zaspokaja

Jakie są Twoim zdaniem Twoje największe potrzeby? A co jest największą potrzebą świata?

Odpowiedzi padają różne. Niektórzy twierdzą, że pokój, inni, że zdrowie oraz postęp medyczny, jeszcze inni, że walka o Matkę Naturę. Jest również grupa, która twierdzi, że największą potrzebą jest równość, a inna, że ograniczenie rosnącego przeludnienia kuli ziemskiej. Jeszcze inni ludzie twierdzą, że najważniejszą jest miłość.

My jednak wróćmy do drugiego rozdziału Ewangelii Marka, przyglądając się, co na ten temat możemy wywnioskować z służby Jezusa Chrystusa.

W tym fragmencie widzimy, jak Jezus wraca do Kafarnaum, gdzie naucza w domu, w którym się zatrzymał. Tłum jest tak wielki, że nie da się do niego przepchnąć, co sprawia, że pewnych czterech mężczyzn decyduje się na desperacki acz odważny ruch - rozbiera dach i spuszcza swojego sparaliżowanego przyjaciela na dół, aby miał dostęp do Chrystusa. Jezus nie jest jednak zirytowany ich śmiałym zachowaniem, lecz zachęcony ich wiara. Postanawia odpowiedzieć na potrzebę tego sparaliżowanego mężczyzny, jednak wbrew oczekiwaniom tłumu, nie zaczyna od uzdrawiania.

Czy zastanawiałeś się kiedyś dlaczego? Co mogło być większą potrzebą osoby niepełnosprawnej fizycznie niż zdrowie i powrócenie pełni sił? Czy nasze potrzeby różnią się od tej najbardziej kluczowej, na którą odpowiada Chrystus?

Jeśli chcesz dowiedzieć się, co jest najważniejszą potrzebą każdego człowieka, koniecznie wysłuchaj ostatniego kazania Kościoła Chrześcijańskiego Pojednanie, podczas którego pastor Tomasz Krążek wykłada fragment drugiego rozdziału Ewangelii Marka. Zapraszamy do słuchania!

Nadzieja zmartwychwstania

Czasem zastanawiamy się dlaczego Bóg coś robi w naszym życiu. Jednak On zawsze ma kontrolę nad każdą sytuacją, nawet kiedy pozwala na tragedie, cierpienia i smutki w naszym życiu. Bóg używa ich, żeby pokazać nam swoją chwałę. Jezus jest zawsze z nami, także w trudnościach, a nasza nadzieja zmartwychwstania, to coś więcej niż tylko powrót do tego upadłego świata.

Czy Ty żyjesz nadzieją tego zmartwychwstania, czy może twoje życie jest skupione na radości w tym życiu? Śmierć jest pewna, także ważne jest w czym pokładamy swoją nadzieję.